1–2 دقیقه

در روز دوم مارچ ۲۰۲۴، ششمین جشنواره تقدیر و نکوداشت از دانشجویان و فارغین هزاره از مکاتب شهر سیدنی، به همت گروه دانشجویی صبا، در فضایی پر از شور و صمیمیت در مرکز گرانویل برگزار گردید. والدین و خانواده‌ها با اشتیاق در این گردهمایی حضور یافته بودند تا شاهد تجلیل از تلاش‌های فرزندانشان باشند.

آنچه این جشنواره را رنگی دیگر بخشید، حضور استاد زاهدی بود؛ شخصیتی که نام و آوازه‌اش را بارها از هم‌کلاسی‌ها و دانشجویان جاغوری شنیده بودم. اما امسال بخت یار شد تا ایشان را که از نیوزیلند برای شرکت در این مراسم دعوت شده بودند، از نزدیک ملاقات کنم.

استاد زاهدی با سخنانی کوتاه، روان و ساده اما سرشار از اندیشه و تجربه، مسیر پرفرازونشیب معارف جاغوری را از آغاز تا امروز ترسیم کرد. او که خود از فارغین لیسه سلطان مودود سنگماشه (تنها لیسه جاغوری در آن دوران) و از نخستین نسل تحصیل‌کردگان این دیار است، با نیم قرن تلاش خستگی‌ناپذیر، به‌حق “پدر معارف جاغوری” نامیده می‌شود.

استاد در سخنانش از دوران خفقان و فشار بر معارف و معلمین در زمان خلقی‌ها سخن گفت؛ از اتهام‌ها و سنگ‌اندازی‌های برخی روحانیون و اربابان که مانع پیشرفت علم و دانش در این منطقه شده بودند. او با اراده‌ای ستودنی، از موسسات خیریه در آلمان، فرانسه و پاکستان کمک‌های شایانی برای راه‌اندازی و حفظ مکاتب جلب کرد و حتی برای این منظور چندین بار به سفرهای خارجی دست زد.

از مهم‌ترین دستاوردهای او، تأسیس و راه‌اندازی مکاتب متعدد در قریه‌ها و مناطق مختلف جاغوری است که اگرچه مجال ذکر همه آن‌ها در اینجا نیست، اما این حقیقت روشن است که نسل‌های تحصیل‌کرده جاغوری، مدیون تلاش‌ها و فداکاری‌های او هستند.

استاد زاهدی دوران جمهوریت را اوج شکوفایی معارف دانست و از افول این دستاوردها در سایه نظام امارت ابراز تأسف کرد. صداقت و سادگی کلامش، قلب‌ها را تسخیر کرد و بار دیگر نشان داد که نقش او در حیات علمی و فرهنگی جاغوری، چون چراغی روشن، راهنما بوده است.

بیان دیدگاه


آخرین نوشته‌ها