اگر امروز به مراکز خرید رفته‌اید، احتمالاً با آشفتگی مواجه شده‌اید: پارکینگ‌های شلوغ، صف‌های بی‌پایان، و فضایی پر از ناراحتی و ناامیدی. بازدید از مرکز خرید DFO در پارک المپیک سیدنی نمونه‌ای از این وضعیت بود. پس از یک ساعت ماندن در ترافیک، بسیاری از خریداران مجبور شدند خودروهای خود را رها کرده و پیاده به مرکز خرید بروند. اما کابوس همچنان ادامه داشت: صف در ورودی، جلوی هر فروشگاه، در بخش غذاخوری، و حتی برای امکانات اولیه مانند دستشویی‌ها. تجربه‌ای ناخوشایند و بسی ناامید کننده.

در نگاه اول، این ازدحام ممکن است تعجب‌آور به نظر برسد. چرا این همه مردم حاضرند این هرج‌ومرج را تحمل کنند؟ پاسخ درون واقعیت بحران هزینه‌های زندگی در استرالیا نهفته است. خانواده‌هایی که برای تخفیف‌ها و فروش ویژه، حاضرین یک چنین شرایط را تحمل کنند. شاید تصور شود که چنین ازدحام نشانه مصرف‌گرایی بیش از حد باشد، اما واقعیت این است که چنین ازدحام برای مصرف گرایی نیست، بلکه یک ضرورت اقتصادی است.

هزینه‌های زندگی در استرالیا در سال‌های اخیر به شدت افزایش یافته است و بسیاری از خانواده‌ها را برای تأمین نیازهای اولیه با مشکل مواجه کرده است. اقلام ضروری مانند مواد غذایی، اجاره و خدمات عمومی برای استرالیایی‌های عادی غیرقابل‌تحمل شده است. تلاش برای صرفه‌جویی چند دلار در رویدادهای فروش، یک انتخاب لوکس نیست بلکه یک استراتژی برای بقا است.

با این حال، در میان این مبارزه، نمی‌توان از عدم ارتباط میان استرالیایی‌های عادی و کسانی که در قدرت هستند چشم پوشی کرد. بعید است که نخست‌وزیر استرالیا آنتونی آلبانیزی، خزانه‌دار جیم چالمرز یا رهبر اپوزیسیون پیتر داتن شخصاً یک چنین آشفتگی را تجربه کرده باشند. برای بسیاری از سیاستمداران، چنین صحنه‌هایی تنها یک مفهوم انتزاعی است. در همین حال، مالیات‌دهندگان عادی استرالیا که به اقتصاد و جامعه کمک می‌کنند، با این واقعیت‌های سخت مواجه‌اند. پاسخ دولت به بحران هزینه‌های زندگی ناکافی بوده و بسیاری از مردم احساس می‌کنند که رها شده‌اند. علی‌رغم وعده‌های حمایت و تسکین، راه‌حل‌های ملموس هنوز دست‌نیافتنی باقی مانده است.

آنچه در DFO و مراکز خرید مشابه در سراسر کشور اتفاق افتاد، بازتابی از یک مسئله بزرگ‌تر است. این تنها فشار اقتصادی نیست، بلکه بار احساسی بر استرالیایی‌هایی است که احساس می‌کنند باید برای نیازهای اولیه خود بجنگند. این یادآوری تلخی است از اینکه تصمیم‌گیرندگان تا چه حد می‌توانند از مبارزات روزمره شهروندان خود دور باشند.

استرالیا شایسته بهتر است! اکنون زمان آن است که رهبران راه‌حل‌های واقعی برای کاهش فشار هزینه زندگی را در اولویت قرار دهند.

بیان دیدگاه


آخرین نوشته‌ها