در دل پاییز استرالیا، شهر زیبای ملبورن با آغوش باز پذیرای فرهنگهای گوناگون بود. از شهر سیدنی برای اشتراک به جشن باستانی شکوهمند شرکت کرده بودم تا رقص، موسیقی، شعر و شادی را به تماشا بنشینم.
جشنواره نوروزی دندنانگ، که هر سال با حضور شکوهمند جامعه هزاره و افغانستانیهای ملبورن برگزار میشود، امسال نیز شکوهی کمنظیر داشت. این رویداد به همت نهاد هماهنگی افغانستانیهای ویکتوریا برگزار شده بود و حضور مردم در آن واقعاً چشمگیر بود. در میان جمعیت انبوه، چهرههای سرشناسی از جمله نمایندگان پارلمان، اعضای شورای شهر و دادستان کل استرالیا نیز دیده میشدند، که بر اهمیت این جشن بهعنوان رویداد فرهنگی افزوده بود.
جوانان و زنان در لباسهای دستدوز رنگارنگ، چون ستارههایی درخشان در میان جمع میرقصیدند؛ دستانشان در هوا میچرخید و چشمهایشان از شادمانی میدرخشید. نوروز، این میراث کهن، پلی است میان گذشته و حال، میان قلههای بلند هندوکش البرز و پارک دندنانگ ملبورن، میان خاطرات دیروز و امیدهای فردا.
این جشن چیزی فراتر از یک گردهمایی ساده بود؛ پژواکی از تاریخ و فرهنگی که قرنها در دل مردم سرزمین بامیان باستان ریشه دوانده و در استرالیا، این سرزمین زیبا نیز جان تازه گرفته است. چشماندازی گسترده از مردمی که در کنار هم ایستادهاند، چادرهای رنگارنگی که یادآور بازارهای نوروزی بلخ و بامیان شیراز سمرقند، غزنی و بخارا است، لباسهای سنتی که از هرات و بدخشان تا زابل و کابل، سمرقند و شیراز را به هم پیوند میدهد، و فضایی سرشار از انرژی، همدلی و امید، همه و همه نشان از میراثی دارند که در دل ملبورن زنده و پویا مانده است.
لحظات تأثیرگذار این جشن به حق آموزش زنان در افغانستان نیز گره خورده بود؛ آهنگ نیلاب ابراهیمی، دختر خوش صدا، آهنگی، «برو بخیر به مکتب، درس بخوان دختر جان» در فضایی پرشور و احساسی اجرا شد. در کنار این اجرا، پلاکاردهایی در حمایت از بازگشایی مدارس دخترانه در افغانستان به نمایش گذاشته شد و حضار با همراهی این کمپین، پیام روشنی از همبستگی و مطالبهگری فرهنگی را در حضور دادستان استرالیا زمزمه کردند. شبنم صفا؛ یکی گردانندهگان این برنامه، در این مورد گفت؛ «ما باید در هر فرصت و زمینهی وجود داشته باشد، از حق زنان به آموزش سخن بگویم. شاید دولتهای چون استرالیا بتوانند کاری کنند!»
جشنواره دندنانگ تنها یک روز شادی نیست؛ اینجا صحنهای است که در آن تاریخ هزارهگان با فرهنگ استرالیا دیدار میکند. این جشن نهتنها نوروز را زنده نگه میدارد، بلکه پلی از همبستگی و هویت را برای نسلهای آینده میسازد، نسلی که درخشش نوروز را با زبانهای گوناگون، اما با همان عشق دیرینه، به فردا خواهد برد.
دِهمزنگ 
بیان دیدگاه