سفر بی‌بازگشت حاجی اکبری، یکی از بنیان‌گذاران انجمن کاتب هزاره – سیدنی

در طلیعهٔ روزی که اندوه، چهرهٔ شهر را در سایه‌های غم فرو برده بود، پژواک یک خبر، دل‌ها را لرزاند؛ مردی از نسل صلابت و شکوه، حاج محمدعلی اکبری، از دیار کهن سنایی غزنوی، با گام‌های سنگین تقدیر، از جهان فانی کوچ کرد و به افلاک جاویدان پیوست.

او که عمر هشتاد و نه‌ساله‌اش را نه در عیش، که در رنج مردم و رزم برای عزت قومش سپری کرده بود، در هر قدم از حیات خویش، ردّ پای فداکاری و بزرگواری به‌جای نهاده بود. چه در کوچه‌پس‌کوچه‌های غرب کابل، جایی که زخم بر جان بود و شعله بر بام، و چه در دشت و دمن و کوهساران امیدبخش استرالیا، او همیشه در صف نخست بود. دلش، دریایی از کرامت و عزم بود، و قامتش، ستونی استوار برای صیانت از ناموس شرافت قومش.

در روزهای تاریک مقاومت، هنگامی که غرب کابل آماج تیر و تفنگ بود، او در کنار دیگر دریا دلان، از زمرهٔ یلان وفاداری بود که با نثار مال و جان، دیوار استواری برابر هجوم دشمنان برافراشتند. مردی که سکه‌های زرینش نه در خزانه‌اندوزی، که در صیانت از آبروی قوم و حزب، بی‌هیچ منتی خرج می‌شد. حاجی اکبری نه یک یاور ساده، که پشتوانه‌ای بی‌بدیل مالی برای حزب وحدت و رهبر شهید بابه مزاری بود؛ چنان‌که تاریخ مقاومت، بی‌ذکر نام او، ناقص است.

اما این پیر مرد خاموش ننشست، حتی آن‌گاه که سرزمین خسته از جنگ در سایه سیاه امارت قرار داشت و به ظاهر طوفان‌ها آرام گرفت و خسته‌دلان به دیار غربت کوچیدند. در سیدنی، در سال‌های هجرت، وقتی دل‌ها از غربت و غریبی به درد آمده بود، او بار دیگر قد علم کرد. با حکمتی برگرفته از سال‌ها تجربه، در کنار دیگر همت‌ورزان، سنگ بنای مرکز اسلامی ارشاد و انجمن فرهنگی کاتب هزاره را نهاد. نام او، در بنیاد این نهادها چون نگینی بر تارک است.

حاجی اکبری، نیک‌اندیشی بود که سخنانش بوی تدبیر می‌داد، و هرگاه مردمش درمانده می‌شدند، نگاه‌ها سوی او برمی‌گشت. او نه تنها از مال، که از جان، از وقت، از روح خود نیز برای آسایش دیگران مایه می‌گذاشت. حتی در سال‌های درد و بیماری، که تنش ناتوان گشته بود، دلش همچنان پر از آرمان بود. بیماری نتوانست صدای مهربانی‌اش را خاموش کند، و ضعف جسم، نتوانست عزم او را به زانو درآورد.

سرانجام، در روز دهم آپریل ۲۰۲۵، هنگامی که زمانه دیگر طاقت ماندن آن بزرگمرد را نداشت، روحش از قفس تن پر کشید و در آرامش ابدی آرمید. پیکر آن مرحوم در روز جمعه، یازدهم آپریل، با حضور پرشکوه مردم داغدار در گورستان روزهیل سیدنی به خاک سپرده شد. و در روز یکشنبه، سیزدهم آپریل، در مجلس ترحیم آن مرحوم، مردمان از هر سو گرد آمدند تا در مرکز اسلامی ارشاد، و با فرزندان و خاندان داغدیده‌اش هم‌نوا شده، ابراز همدردی کردند.

روانش شاد، یادش تا همیشه در دل‌ها جاری و جاودان باد.