نشر شده در دندنانگ جورنال، برگردان به فارسی و بازنشر، دِهمزنگ

محمد آصف فیاض، پناهجوی افغانستانی ساکن محلی داندنانگ، در تلاش است تا خاطرات تازه‌نوشته‌اش را منتشر کند؛ روایتی تکان‌دهنده از تجربه زندگی زیر سلطه طالبان، به‌ویژه برای اعضای جامعه هزاره.

نویسنده کتاب «امید در تبعید»، محمد آصف فیاض (عکس: دندنانگ جورنال)

کتاب «امید در تبعید: روایت رؤیاها و مبارزات هزاره‌ها در افغانستان»، ترکیبی است از خاطرات شخصی و افشاگری، که زندگی فیاض را در افغانستان پیش از بازگشت طالبان و تسلط نظامی آن‌ها بر کشور در سال ۲۰۲۱ به تصویر می‌کشد؛ و همچنین امیدهای نسلی از افغانستانیها را بازگو می‌کند که رؤیای ساختن افغانستانی آزاد و آباد را در سر داشتند.

او می‌نویسد: «ما اساساً نسلی بودیم که می‌خواست کشور خود را بسازد، اما طالبان این رؤیا را نابود کرد.»

فیاض در صفحات کتاب، به چگونگی تهدید شدن خود و خانواده‌اش به دلیل حرفه‌اش در روزنامه‌نگاری و حقوق و همچنین تعلقش به جامعه هزاره می‌پردازد:

«همین عوامل باعث شد که طالبان من را هدف بگیرد.»

در ادامه، روایت از جدایی ناگزیر او از خانواده‌اش برای کاهش خطر، و فرارش در پوشش یک دهقان روستایی آغاز می‌شود. او مجبور به استفاده از قاچاق‌بران برای فرار مخفیانه می‌شود، در حالی که نظام حاکم سقوط می‌کند و طالبان کشور را کاملاً اشغال می‌کند.

فیاض سپس روایتش را گسترش می‌دهد و از تجربیات شخصی فراتر رفته، به ثبت تبعیض و خشونت‌هایی می‌پردازد که جامعه هزاره در افغانستان، حتی پیش از بازگشت طالبان، با آن‌ها مواجه بوده است.

در سه سال بعد، او با خانواده‌اش در پاکستان زندگی می‌کند، در شرایطی دشوار و همیشه زیر سایه تهدید طالبان؛ وضعیتی که فیاض آن را با آرامش و فرصت‌هایی که پس از ورود به استرالیا به‌عنوان پناهنده تجربه کرده، مقایسه می‌کند:

«فقط پس از چهار هفته، احساس می‌کنم اینجا خانه من است. در استرالیا همه چیز خوب است. احترام هست، آرامش هست، خدمات مورد نیازمان فراهم است. برای پسرم آموزش و امنیت وجود دارد. اینجا فرصت‌های زیادی برای تحقق رؤیاهایمان داریم.»

فیاض از استرالیا برای زندگی تازه‌ای که اکنون در داندنانگ دارد و برای حق آزادی بیان جهت روایت داستان خود و مردمش قدردانی می‌کند:

«حالا می‌توانم داستان بدبختی مردمم را بازگو کنم. در کشورم کسی این حق را ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند حقیقت را بگوید. می‌خواهم مردم استرالیا و جهان ما را از طریق روایت‌های واقعی‌مان بشناسند.»

فیاض اکنون به دنبال کمک برای ترجمه این کتاب به زبان انگلیسی است.

بیان دیدگاه


آخرین نوشته‌ها