تمکین حکیم، اتل زاهد صافی، آرزو صافی، راز محمد پیروزی، سید میرویس امین و نصیر شفیق از جمله شش نفری بودند که در سال ۲۰۲۱، «سابمیشن شماره ۴۳» درباره هزارهستیزی را نوشته و امضا نموده به پارلمان استرالیا ارسال کردند، سه سال بعد، با افشای اطلاعاتی درباره زاهد صافی، یکی از نویسندگان اصلی این سابمیشن، فضای رسانهای دچار تلاطم شد. گزارشهایی مبنی بر جعلی بودن سوابق تحصیلی و فعالیتهای اقتصادی صافی منتشر شده و در پی آن، تمکین حکیم با انتشار ویدیویی مدعی شد که نامش بدون اطلاع و رضایت در این سند گنجانده شده و خواستار حذف آن شده است.

این ادعا در وهله اول جای تأمل جدی دارد. سوال بنیادین این است که چگونه تمکین حکیم، طی سه سال گذشته، هیچ واکنشی نشان نداده بود؟ اگر حقیقتاً نام او بدون رضایتش ثبت شده، چرا در همان زمان اعتراض نکرده است؟ آیا میتوان باور کرد در سیستمی مانند پارلمان استرالیا که بر دقت، شفافیت و صحت اسناد رسمی تأکید دارد، نام فردی بدون رضایت او به ثبت برسد؟ این امر اگر صحت داشته باشد، نه تنها یک تخلف اداری سنگین است، بلکه اعتبار ساختارهای رسمی کشور را زیر سوال میبرد.
از سوی دیگر، اگر فرض کنیم که خانم حکیم از ابتدا در نگارش و امضای این سابمیشن مشارکت داشته و اکنون، به دلیل آشکار شدن رسواییهای پیرامون زاهد صافی، قصد انکار مسئولیت خود را دارد، این رفتار غیرقابل قبول و مصداق فریبکاری اجتماعی است. مسئولیت اجتماعی ایجاب میکند که افراد به جای فرار از پیامدهای اقدامات گذشته، با شهامت واقعیتها را بپذیرند و در برابر جامعه پاسخگو باشند.

فرار از مسئولیت، آسیب جبرانناپذیری به اعتماد عمومی وارد میکند. اعتماد جامعه به افراد سرشناس بر پایه شفافیت و صداقت شکل میگیرد، و خیانت به این اعتماد، لطمهای جدی به جایگاه اجتماعی افراد وارد میکند. در چنین شرایطی، انتظار میرود که تمکین حکیم با صداقت تمام به جامعه پاسخ دهد؛ نه با سکوت، انکار یا رفتارهای دوگانه.
اگر ادعای او مبنی بر بیاطلاعی از درج نامش صحیح است، باید مدارک مستند و قابل راستیآزمایی ارائه کند و پیگیری حقوقی این تخلف را در دستور کار قرار دهد. در غیر این صورت، سکوت و ادعای دیرهنگام چیزی جز تلاشی برای تطهیر چهره خود در میانه بحران نخواهد بود.
در نهایت، جامعه هزاره و مردم استرالیا شایسته توضیحی روشن و بدون تناقض هستند. بازی با اعتماد عمومی هزینه سنگینی دارد و هیچ چهرهای، به صرف سابقه یا موقعیت، از مسئولیت در برابر مردم معاف نیست. اکنون زمان آن است که تمکین حکیم به جای فرار، با شجاعت به اشتباهات احتمالی خود اذعان کند و احترام جامعه را با صداقت بازیابد

بیان دیدگاه