الی فرانس از فتح دکسون تا شکست داتن

الی فرانس، زنی که هرگز معلولیت را مانعی در مسیر آرزوهایش ندانست، در دل شکست‌های پی‌در‌پی نه تنها تسلیم نشد، بلکه هر ناکامی را سکویی برای جهشی بلندتر ساخت. او با عزم راسخ و روحیه‌ای شکست‌ناپذیر، هر بار مصمم‌تر از پیش به راهش ادامه داد، گویی از دل سختی‌ها نیرو می‌گرفت و از هر مانع پلی به‌سوی موفقیت می‌ساخت. علی، تنها برای خود نجنگید، بلکه به الهامی برای هزاران زن تبدیل شد؛ زنی که نشان داد هیچ محدودیتی بزرگ‌تر از اراده یک انسان نیست. با پشتکار خستگی‌ناپذیرش و باوری که به توانایی‌های خود داشت، سرانجام یکی از بزرگ‌ترین رهبران قدرتمند حزب لیبرال را در عرصه‌ای نفس‌گیر شکست داد و او را خانه‌نشین کرد؛ خودش پیروز عرصه میدان شد، دستاوردی که نه‌فقط یک پیروزی سیاسی، بلکه نمادی از توان زنانه و اراده‌ای شکست‌ناپذیر بود.

الی فرانس، نامزد حزب کارگر استرالیا، در انتخابات فدرال ۲۰۲۵ موفق شد کرسی دیکسون را از رهبر اپوزیسیون، پیتر داتن، بگیرد؛ دستاوردی تاریخی که او را به نخستین رهبر اپوزیسیون در سطح ملی تبدیل کرد که کرسی خود را از دست داده است.

فرانس، ۴۹ ساله، سال‌ها برای دستیابی به این کرسی تلاش کرده بود. او نخستین‌بار در سال ۲۰۱۹ وارد عرصه رقابت با داتن شد و در همان نخستین کارزار انتخاباتی‌اش ۴۵.۴ درصد آرا را به دست آورد. در سال ۲۰۲۲، این رقم به ۴۸.۳ درصد افزایش یافت، تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۲۵ به پیروزی رسید.

الی فرانس، دختر ارشد «پیتر لاولور» وزیر پیشین ایالت کوئینزلند است و به‌عنوان مادری مجرد، مسیر زندگی‌اش را با صبوری و عزم طی کرده است. او که پیش‌تر روزنامه‌نگار، مدیر ارتباطات و ورزشکار پارالمپیکی بوده، در سال ۲۰۱۱ طی سانحه‌ای در پارکینگ یک مرکز خرید در بریزبین، پای خود را از دست داد. در آن حادثه، وقتی علی در حال هل دادن کالسکه پسر چهارساله‌اش زَک بود، راننده‌ای ۸۸ ساله کنترل موتر/ ماشین خود را از دست داد و علی را به شدت به موتر دیگر کوبید. او پیش از آن‌که موتر به کالسکه برخورد کند، آن را به کناری راند و جان فرزندش را نجات داد. به‌دلیل شدت جراحت، شریان ران او پاره شد و پزشکان ناچار به قطع پای چپش از بالای زانو شدند.

فرانس، که از آن سانحه زندگی‌اش رنگ تازه‌ای به خود گرفت، الهام گرفت تا وارد عرصه سیاست شود و برای حقوق افراد دارای معلولیت مبارزه کند. او در کمپین‌هایش از کاهش هزینه‌های زندگی از راه کاهش مالیات، کاهش بهای دارو، تخفیف قبض‌های برق، گسترش مرخصی والدین با حقوق، و سرمایه‌گذاری در آموزش و بهداشت عمومی حمایت کرده است.

در فیبروری ۲۰۲۴، پسر بزرگ علی، هنری، بر اثر سرطان خون درگذشت. او اکنون تنها با پسر دیگرش، زَک، زندگی می‌کند. پس از اعلام نامزدی‌اش در سال گذشته، گفت که هنری اگر زنده بود، به او افتخار می‌کرد. فرانس در آن زمان گفت: «بدیهی‌ست که از ته دل غمگینم که او اینجا نیست. اما او بارها در مورد موضوعات مختلف به من می‌گفت: “از من به‌عنوان بهانه‌ای برای انجام ندادن کارهای مهم استفاده نکن.” و این کار، به‌راستی، بی‌نهایت مهم است.»

پیتر داتن نیز در نطق شکست خود در شب انتخابات گفت: «به علی گفتم که اگر هنری زنده بود بدون شک به او افتخار می‌کرد و او نماینده‌ای شایسته برای مردم خواهد بود.»

به گفته وب‌سایت حزب کارگر، خانواده فرانس تجربیات شخصی عمیقی با سیستم درمانی Medicare داشته‌اند و به خوبی می‌دانند که سرمایه‌گذاری در بهداشت عمومی، کاهش قیمت داروها، و تضمین دسترسی به دکتران عمومی و متخصصان، تا چه اندازه حیاتی است.

در سال ۲۰۱۹، داتن به خاطر اظهارات جنجالی‌اش علیه علی فرانس که گفته بود او از ناتوانی‌اش به عنوان «بهانه‌ای» برای عدم سکونت در منطقه انتخاباتی دیکسون استفاده می‌کند، از او عذرخواهی کرد. فرانس در آن زمان ساکن منطقه‌ای مجاور بود و گفته بود که در جست‌وجوی خانه‌ای مناسب برای صندلی چرخدار در دیکسون است.

اکنون، او به همراه پسرش زَک، در منطقه «آرانا هیلز» در حوزه انتخاباتی دیکسون زندگی می‌کند؛ زنی که با ایستادگی و درخشش، نه‌تنها رقیب دیرینه‌اش را شکست داد، بلکه الهام‌بخش نسلی شد که صدای عدالت و تاب‌آوری را شنیدند.