۱۵ اگوست ۲۰۲۵، حزب سبزهای استرالیا
چهار سال از زمانی که طالبان کنترل افغانستان را به دست گرفتند میگذرد و از آن روز تاکنون، حقوق و آزادیها بهشدت رو به زوال نهاده است؛ با اعدامهای فراقضایی، سرکوب حقوق زنان و هدفگیری و آزار مستمر گروههای قومی.
دولت موریسون در سال ۲۰۲۱ گامی مثبت برداشت و ۱۶٬۵۰۰ جایگاه بشردوستانه اضافی برای شهروندان افغانستان در نظر گرفت. با این حال، این رقم کمتر از ۲۰٬۰۰۰ نفری بود که جامعه درخواست کرده بود. اکنون که این برنامه رو به پایان است، لازم است اقدامات بیشتری برای حمایت از حقوق و آزادیهای مردم افغانستان انجام شود؛ بهویژه برای کسانی که با استرالیا پیوند دارند و با توجه به نقش استرالیا در دو دهه جنگ در افغانستان.
پس از سقوط کابل، یکچهارم میلیون درخواست پناهندگی به دولت استرالیا ارائه شد. دولت آلبانیزی باید ظرفیت پذیرش بشردوستانه را – دستکم به سطحی که در زمان اپوزیسیون وعده داده بود – افزایش دهد. همچنین باید منابع لازم را برای رسیدگی به این پروندهها فراهم کند تا متقاضیان در اسرع وقت، نه یک دهه بعد، پاسخ روشن و اطمینان خاطر بیابند.
دولت آلبانیزی میتواند با ایجاد مسیر دستیابی به اقامت دائم برای پناهجویانی که از راه دریا وارد استرالیا شدهاند – که بسیاری از آنان اهل افغانستان هستند – به مردم افغانستان کمک کند. تصور بازگرداندن افرادی که بیش از یک دهه پیش از راه دریا پناه آورده و اکنون دوستان و همسایگان ما هستند به افغانستان، غیرممکن است. این افراد باید با کرامت انسانی رفتار شوند و مسیری برای اقامت دائم پیشرویشان قرار گیرد.
همچنین، شمار زیادی از شهروندان افغانستان در اندونزی در وضعیت بلاتکلیف گرفتار شدهاند، که نتیجه ممنوعیت ظالمانه و خودسرانه دولت استرالیا در سال ۲۰۱۴ برای اسکان مجدد پناهندگان از آن کشور است. هیچ دلیل منطقی برای تداوم این ممنوعیت باقی نمانده و باید پایان یابد.
گروههای قومی مانند هزارهها در طول تاریخ افغانستان با سرکوب، خشونت و تبعیض ساختاری از سوی دولتها و حاکمان مواجه بودهاند. از زمان به قدرت رسیدن طالبان در ۲۰۲۱، شاهد بازگشت مصونیت عاملان جنایت و همچنین آوارگی و اعدام هزارهها بودهایم. حقوق اولیه هزارهها، بهویژه زنان، بهشدت سرکوب شده است.
حزب سبزها نگران است که بیعملی جامعه جهانی، خطر تشدید خشونتها و افزایش احتمال وقوع نسلکشی علیه هزارهها را بههمراه داشته باشد.
در سراسر کشور، زنان و دختران زیر سلطه نظام طالبانی با سرکوب و تبعیض سازمانیافته روبهرو هستند و حزب سبزها «آپارتاید جنسیتی» حاکم در افغانستان را به رسمیت میشناسد. بار دیگر، فراهم کردن مسیرهای امن بشردوستانه برای نجات جان انسانها ضرورتی انکارناپذیر است.
همچنین، در شرایطی که کشورهایی مانند ایران و پاکستان به هدف قرار دادن، سرکوب و اخراج افرادی از افغانستان که چهار سال پیش گریختهاند روی آوردهاند، استرالیا مسئولیت اخلاقی دارد که اقدام کند.
2–3 دقیقه
آخرین نوشتهها
دِهمزنگ 
بیان دیدگاه