کتاب تازهای با عنوان «زنان، صلح و امنیت در افغانستان: مقاومت و تابآوری» به قلم فرخنده اکبر و جاکی ترو قرار است در تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۵ توسط انتشارات دی گرویتر (De Gruyter) منتشر شود. این اثر، بخشی از مجموعه علمی Women, Peace and Security بوده و به عنوان جلد ششم در این سری جای میگیرد.

این کتاب نخستین پژوهش جامع و طولانیمدت درباره نقش زنان افغانستان در چارچوب دستورکار جهانی «زنان، صلح و امنیت» به شمار میرود. نویسندگان با تکیه بر بیش از دو دهه مصاحبه و پژوهش میدانی، نشان میدهند که زنان افغان نهتنها قربانیان خاموش جنگ، خشونت و حذف سیاسی نبودهاند، بلکه با مقاومت، ابتکار و کنشگری فعال، مبارزه برای حقوق و آزادی را در سختترین شرایط زنده نگه داشتهاند.
اثر حاضر به بررسی فرصتها و محدودیتهای دستورکار WPS (زنان، صلح و امنیت) در بستر افغانستان میپردازد؛ کشوری که به تعبیر نویسندگان شاهد «بدترین پاکزدایی حقوق زنان در جهان معاصر» است. این کتاب با نگاه فمینیستی-انتقادی و مبتنی بر تجربه زیسته زنان افغان، از دوران مداخله نظامی بینالمللی گرفته تا مذاکرات صلح و شرایط کنونی تعامل و یا عدم تعامل با طالبان را واکاوی میکند.
از ویژگیهای برجسته کتاب میتوان به این موارد اشاره کرد:
نخستین تحلیل آکادمیک در ابعاد کتابی درباره زنان، صلح و امنیت در افغانستان.
برجستهسازی صداها، استراتژیها و مبارزات زنان افغان در سطوح مختلف سیاست و جامعه.
اتکا به مصاحبههای مستقیم با زنان افغانستان در بازهای ۲۲ ساله.
درباره نویسندگان:
فرخنده اکبر پژوهشگر در مرکز عالی حذف خشونت علیه زنان در دانشگاه موناش است و در حوزه سیاست خارجی فمینیستی، بازیگران دیپلماتیک و روندهای صلح فراگیر تحقیق میکند. او دکترای خود را از دانشگاه ملی استرالیا گرفته و سابقه همکاری با سازمان ملل، کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و اداره مستقل ارگانهای محلی افغانستان را دارد.
جاکی ترو استاد برجسته روابط بینالملل در دانشگاه موناش و مدیر مرکز عالی تحقیقات شورای پژوهش استرالیا درباره حذف خشونت علیه زنان است. او یکی از صاحبنامترین پژوهشگران جهان در حوزه جنسیت، صلح و امنیت است و تاکنون بیش از ۲۱ کتاب و ۱۵۰ مقاله علمی منتشر کرده است.
این کتاب نهتنها مرجع ارزشمندی برای پژوهشگران و سیاستگذاران حوزه صلح و جنسیت است، بلکه صدای زنان افغانستان را به عرصه جهانی میرساند و بر ضرورت حمایت از کنشگری آنان در برابر نظامهای سرکوبگر تأکید میکند.

بیان دیدگاه